dinsdag 4 november 2014

Het grootste, het kleinste en alles daartussen


Er zijn mensen die geloven dat niet het hart klopt, maar het bloed. Er is geen centraal punt of orgaan waar het leven tot stand komt, maar leven is overal in je lichaam. Je hart pompt niet je bloed rond, maar je bloed zorgt ervoor dat je hart klopt. In iedere slagader en ieder haarvaatje van je lichaam begint leven.

 Op een dinsdag in september 2014 reisden 8 mensen naar Chartres voor een leiderschapsreis met FPnP. 8 mensen die elkaar niet of nauwelijks kennen, op woensdagochtend in een zaaltje van een hotel terecht komen en elkaar ontmoeten. Echt ontmoeten. Ik was er een van. David Smith, immer op zoek naar het grote geheim van het leven dat energie geeft aan verandering, dat dingen in beweging zet, alles liefdevoller en positiever maakt.

Woensdagochtend en Frits begint. Met vragen. Hoe is het met je? Waarom ben je hier? Wat heb je los te laten? Wat is je wens? En alle acht beginnen we te praten. Een voor een. Goedbedoeld, maar aan de oppervlakte. En we hebben het over de symboliek van de kathedraal die we straks binnen gaan. Ik hoor volzinnen. ‘Als je de kathedraal binnentreedt stap je eigenlijk jezelf binnen.’ En ik denk nog even aan de belangrijke dingen die ik op dit moment ook had kunnen doen. Werken.

Dan is het zover. Naar buiten. De najaarszon in. Terras. Lunch. Wijn. Zonder het door te hebben glijdt de energie van Chartres mijn lijf en geest binnen en wordt het licht scherper en de plek en de tijd logisch. Ik ben hier met een reden.

Samen met Jenny, mijn lieve partner in grootse (en kleine) wereldveranderende zaken, treed ik de kathedraal binnen. Ik krijg vragen over mijn leven, over de belangrijke momenten.  Steeds meer worden de antwoorden die ik geef ook geladen en gevoed door de plek waar ik ben. Ik ben voorbij achtereenvolgende gebeurtenissen die je leven vormen, maar ik ben er weer onderdeel van. Het is alsof de ramen me verhalen vertellen over mezelf, alsof iedere stap die ik zet weer van betekenis is en ik begin lijnen te zien in waarom ik hier ben. Ik kom iets afsluiten om een volgende stap te kunnen nemen. Ik kom mezelf laten zien dat de reis naar ‘het geheim dat alles anders maakt’ hier ligt. In de antwoorden die ik mezelf geef, hoe klein of groot ook. 

En daar begint de echte reis. Maar ook die van de anderen. 3 dagen lang delen we, ieder voor zich en zonder elkaar te helpen, waar we zijn en waar we naartoe bewegen. Frits vraagt en duidt en geeft magische context aan wat we aan het doen zijn. We zijn onderdeel aan het worden van oude wijsheid en symboliek die gaat over het leven. En ieder van ons haalt er het zijne of hare uit. Iedereen neemt in 3 dagen een volgende stap die ons klaarmaakt voor een leven van wijsheid en liefde.

Mijn grootste ontdekking zat in het kleinst mogelijke. Op vrijdagochtend was er een filmpje. Een kort fragment. Het was de voyeuristische blik op een bevruchting. Eicellen en zaadcellen. Het ontstaan van nieuw leven. En daar was de schok. De bevruchting is geen competitie tussen zaadcellen met als grote prijs de penetratie van een eicel. De bevruchting is een dans van miljoenen zaadcellen rond een eicel met niet de penetratie als climax, maar de versmelting. De fusie.

Het geheim van het leven is niet het grootst mogelijke, maar het kleinste en alles daartussen. Het is het bloed dat het hart laat kloppen in plaats van andersom. En dat maakt alles anders. Het maakt alles heel.


David Smith



Teamontwikkeling en het Pieterpad

'Een echte aanrader en een concept voor resultaat"


Voor het MT van ons bedrijf was ik op zoek naar een inspirerende manier van leren. Een aantal uitgangspunten waren op voorhand gedefinieerd.
Het mocht niet een traject worden waarbij we met elkaar dagen in een bedompt klasje zouden zitten; we werken hard maar kennen we elkaar ook echt voldoende; waren we nu echt een team?
Persoonlijk zocht ik iets wat als een herinnering zou achterblijven bij alle MT-leden. Over 10-15 jaar moeten we individueel kunnen terugkijken met een gevoel van „ wat we toen als MT hebben gedaan was gaaf en bijzonder en daar heb ik vandaag nog steeds profijt van” , daarnaast ook een beloningselement voor het harde werken en er moest dus ook een sterke mate van plezier in zitten. Een zakenrelatie van mij was in die tijd de Camino aan het lopen, dat intrigeerde mij.











De ontmoeting met Robert Jan Steinmetz gaf direct al voldoende aanknopingspunten. Met al deze ingrediënten kwamen we er samen op uit dat we met het MT het Pieterpad zouden gaan lopen. En zo geschiedde. In het voorjaar van 2013 zijn we begonnen. Een intensieve avond ging vooraf aan twee etappes. Het lopen bleek, en blijkt nog steeds, een goede keuze. Als team ga je samen op pad, ergens vandaan en ergens naartoe. Samen op reis. Je loopt met elkaar met de neuzen dezelfde richting op, door te lopen wordt je niet afgeleid door non verbale communicatie, je luistert intenser. Het buiten zijn, het bewegen terwijl er intensieve gesprekken worden gevoerd naar aanleiding van coachingsopdrachten maakt dat je even helemaal uit je dagelijkse omgeving wordt gehaald. Nog steeds lopen we met enige regelmaat etappes, telkens met de input vooraf van Robert Jan en wanneer nodig ook zijn fysieke deelname aan de reis die we aan het maken zijn, met elkaar. Een echte aanrader en een concept voor resultaat.

Pim Honig
Managing Director
Amsterdam Metallized Products B.V.




maandag 16 juni 2014

"De rit naar huis was een andere dan de heenreis"



Het jaar is leerzaam begonnen voor drie consultants van i-to-i. Paul van Orsouw, Doede van der Pol en Wilko Bulte hebben de training Open Onderhandelen van FPnP gevolgd en vertellen hun ervaringen.

"Ik vond het vooral interessant om te begrijpen hoe alpha georiënteerde mensen naar de wereld kijken" aldus Wilko. "Ik ben zo gewend om met beta's om te gaan dat dit een wijze herinnering was dat niet iedereen op dezelfde manier denkt". 

Doede vond vooral het feit dat je een spiegel voor gehouden krijgt leerzaam.
"We hebben het allemaal zo druk in onze dagelijkse levens dat we de tijd niet nemen om even te reflecteren over ons eigen gedrag en onze motivaties."

Paul is het daarmee eens en voegt toe: "Door diverse collega’s bij i-to-i werd de training ‘Open Onderhandelen’ mij aanbevolen. Er van uitgaande dat uit eerdere cursussen en door ervaringen ik voldoende ‘equipped’ was op het gebied van onderhandelen, werd op de eerste dag van de training mijn sceptische kijk onverwacht maar aangenaam verrast.

Het FPnP team presenteerde een pragmatische aanpak welke is gericht op primair behalen van balans tussen personen in situaties en niet zozeer het behalen van een persoonlijk resultaat.  De training heeft voor mij een proces in werking gezet waardoor ik mijzelf steeds meer bewust wordt van een situatie, de personen en de algemene belangen hierin.

De begeleiding door het FPnP team is mij zeer goed bevallen. Er was tijd en ruimte voor individuele doelen maar de focus van de training was op een algemeen belang. De drie dagen ‘Open Onderhandelen’ vlogen voorbij en de rit naar huis was een andere dan de heenreis."

i-to-i heeft sinds haar oprichting in 2000 al haar consultants naar de opleidingen van FPnP gestuurd. "De combinatie van het leren toepassen van de Harvard Negotiation Technique waar aan de belangen van beide partijen tegemoet wordt gekomen, samen met het verkrijgen van diepgaand inzicht in je eigen handelen en zijn, is een erg krachtige leergang. Er is niemand die onveranderd en zonder nieuwe inzichten terugkomt" aldus Theresa Hatch, Directeur van i-to-i. 

De auteur van de Harvard Negotiation Technique en het book 'Getting To Yes', Roger Fisher, is in 2012 overleden, echter zijn bijdrage aan vrede in de 20ste eeuw kan niet onderschat worden. Robert Jan Steinmetz en collega's zorgen dat zijn legacy voortleeft.

www.i-to-i.nl





dinsdag 15 april 2014

De Pracht van Veerkracht

Over de lezing van Frits Wilmsen voor de KPMG Performance Management sessies 'De Pracht van Veerkracht' op 5 en 13 februari 2014 verscheen onderstaand bericht in Insidenews van KPMG (hier gepubliceerd met toestemming van KPMG).
'Daarna was de vloer voor trainer en executive coach, Frits Wilmsen, een bevlogen Thought Leader op het gebied van Leadership en Performance Development.  Binnen KPMG geeft hij al enkele jaren met een klein team toptrainers de zeer succesvolle training Leadership en Coaching voor Performance Managers, één van de hoogst beoordeelde KPMG trainingen ooit.   
Frits signaleerde in deze tijd het belang van inspiratie en motivatie. In zijn boeiende lezing zette hij uiteen hoe we de veerkracht van onze mensen kunnen vergroten in een tijd waarin de draaglast soms groter is dan de draagkracht en motivatie van individuen. Dit vraagt creativiteit en inspirerend leiderschap van PM’ers. Samen met zijn trainers en de PMP’ers heeft hij in de daaropvolgende interactieve sessie met de aanwezige PM’ers deze materie verkend. Hij daagde de PM’ers uit naar zichzelf te kijken en vanuit dit inzicht anderen en de wereld om hen heen te beïnvloeden. 
De bijeenkomsten benadrukten het belang van inspirerend Performance Management en leiderschap en waar een constructieve dialoog plaatsvond tussen Performance Managers en het leiderschap.'

maandag 25 november 2013

De één zijn brood is de ander zijn dood



Korte termijn winst of lange termijn resultaat?

De markt moet zich reguleren zegt de één. Als je flink wat liquide middelen hebt dan moet je kijken of je het uit kan zingen zegt de ander. Of: zet je leveranciers gewoon meer onder druk dan wordt vanzelf wel duidelijk wat er nog kan.
De goede partijen blijven echt wel over…..

Maar is dat ook zo? Inkopers worden op dit moment aangespoord om hun leveranciers onder druk te zetten. Het oude credo van “de winst van de één moet wel ten koste gaan van de winst van de ander” is volop los gebarsten. Modellen zoals die van Kraljic worden ingezet waarbij leveranciers de indruk moeten krijgen dat ze uitwisselbare producten bieden waarbij dus logischerwijs de prijs naar beneden moet. De macht van grote marktpartijen neemt alleen maar toe.
Zelfs in de politiek is Wilders bereid om tegen een wetsvoorstel te stemmen terwijl hij er jarenlang voorstander van is geweest als hij daarmee ons kabinet om zeep kan helpen. De één zijn dood lijkt dan de ander zijn brood. Maar er gaat veel verloren.
Uit onderzoek blijkt dat 70% van de projecten in en tussen organisaties misloopt door het gebrek aan aandacht voor de (inter)menselijke aspecten. Dit brengt een hoop verborgen kosten met zich mee. Zowel materieel al emotioneel.

Stevig optreden wordt steeds meer wat we lijken te accepteren. Daarmee komen relaties verder onder druk te staan. Dit is niet alleen de business realiteit. Ook de mogelijke grote winst van Front Nationale in Frankrijk bij de aankomende verkiezingen duidt daarop. Lijkt dit niet op oude en gevaarlijke patronen?

En dit alles terwijl wij wezens zijn met een tomeloze bron van kracht en creativiteit om met elkaar te transformeren naar een nieuwe tijd met nieuwe ideeën en oplossingen. Wat staat ons te doen om deze veranderkracht los maken en vrij te houden in onszelf en bij elkaar? Hoe zorgen we dat de winst van de één de winst van de ander verder stimuleert? Of het nou gaat om de materiele winst of de emotionele winst, beiden vragen om hun aandacht.
Want relaties zijn de basis van ons bestaan. Stress blijkt uit recente onderzoeken opgeheven te worden door echte oprechte persoonlijke aandacht. Liefde geneest. Elkaar onder druk zetten zet de zaak alleen maar op scherp en wie onder druk staat doet vaak dingen waar hij later spijt van krijgt.

Het is dan ook de kunst om met elkaar te kijken waarvan we dromen, waar we naar verlangen. In business en als mens. Zodat we van daaruit over en weer onze belangen helder kunnen formuleren. Om vervolgens met elkaar de bron van veranderkracht te kunnen aanboren om deze belangen zo goed mogelijk te dienen. Niet om er op korte termijn beter van te worden maar om er voor te zorgen dat we op lange termijn met elkaar in eenheid kunnen werken en leven. In business en in de maatschappij. Want positie geeft oppositie, dat heeft de natuurkunde en de geschiedenis allang bewezen.
Het wordt dan ook tijd om dat wij ons met elkaar richten op waar we voor zijn in plaats van waar we tegen zijn. Zoals Theo Maassen mooi zegt: “We hadden vroeger een regering met een droom en een plan om deze droom te verwezenlijken.
Nu hebben we een regering met een nachtmerrie die een plan uitwerkt om de nachtmerrie te voorkomen.”

Laten we onderzoeken hoe we het in deze tijd met elkaar verder kunnen brengen in het belang van onze toekomst. Zodat we allemaal wijzer uit deze crisis komen dan we erin gingen. En dat in alle opzichten.

Robert Jan Steinmetz
Directeur Frits Philips jr. & Partners


donderdag 27 juni 2013

Effectiever en plezieriger!


"Deze verdiepende training is confronterend en leerzaam, doordat je jezelf beter leert begrijpen" en "door meer zelfinzicht begrijp je het gedrag van de ander en je eigen invloed hierop beter". De reacties van de deelnemers zijn erg positief.

Bij de afdeling Inkoop van Technische Unie nemen alle managers deel aan de training Open Onderhandelen.
Ook in de praktijk zien we dat de training een positief effect heeft. De gesprekken worden van te voren beter voorbereidt. We zien dat veel gesprekken met een open vizier worden gevoerd. Er is meer aandacht voor de gesprekspartner, zijn belangen en doelen, zijn stemming et cetera. Daar waar managers inkoop voorheen in gesprekken vooral eigen belangen en standpunten op tafel legden zien we nu dat ze eerst zoveel mogelijk informatie van de gesprekspartner proberen te krijgen, om daar vervolgens verder op in te gaan. Dit maakt gesprekken effectiever en plezieriger!

Bauke Zeinstra
Director Procurement at
Technische Unie

www.technischeunie.com

dinsdag 26 maart 2013

Impactcontrollers


Afgelopen zomer sprak ik Robin Beker weer eens na lange tijd. Ik was al een tijdje werkzaam als BU directeur bij DPA Finance. Robin had het leven als lijnmanager ingewisseld voor eigenaar/coach bij FPnP. Al snel hadden we het over de eigenschappen die wij toedichtten aan succesvolle interim consultants, ongeacht het specialisme dat ze beheersen. Veel meer op de persoonlijke ontwikkeling naast (vanzelfsprekende) vakinhoudelijke expertise. Precies dat was hetgeen ik bij de interim professionals van DPA Finance ook als kritische succesfactor zie. Ik zie het ook terug in de beoordelingen die klanten DPA geven: bovengemiddeld hoge scores en bijna uitsluitend vergezeld met quotes als "verwachtingen overtroffen" en "impactvol".  
 Wil niet iedereen zulke professionals en waar zijn ze dan?  Het antwoord op deze vragen is de roadmap geworden voor mijn Business Unit aankomend jaar/jaren. Excellente business controllers aan DPA Finance binden zodat bij klanten impact kan worden achtergelaten. Wij noemen ze Impactcontrollers! Voor de vakinhoud heb ik samen met The Hague Executive Campus een post HBO opleiding samengesteld die door Avans met een diploma wordt bezegeld. Voor persoonlijke ontwikkeling van onze aankomende impactcontrollers heef FPnP een 2-jarig traject samengesteld, bestaande uit een scan, diverse trainingen, persoonlijke coaching en implementatiedagen. Belangrijk is dat ik en mijn accountmanagers eerst zelf (delen van) het programma doorlopen. Zo kan je het "impact" gedachtengoed overbrengen en bij de selectie van nieuwe collega's uitdragen. De eerste controllers hebben de eerste training gevolgd. Mooi vond ik een uitspraak van een aankomend impactcontroller: "als impactcontroller wil ik niet meer vechten en vluchten maar juist in verbinding blijven met mijn opdrachtgever, ook al moet je soms vechten tegen oude patronen en gedrag.".  
Ik heb zelf de module ‘Leiderschap en Coaching’ gevolgd. Zakelijk gezien bracht mij het leiderschapsmodel -dat centraal staat tijdens de training- het inzicht dat mijn klanten zich in  3 fases kunnen bevinden, reactief, actief en proactief. Dit maakt het begrijpen van de klant, in al haar dynamieken, makkelijker en dus het maken van de perfecte match met interim professionals. Voor mijn eigen ontwikkeling bemerkte ik door de training dat ik onder druk van bijv. een klantvraag  een oud patroon laat zien om geen confrontaties aan te gaan. En dat dit helemaal niet nodig is, omdat confrontaties – die ik vaak associeerde met iets negatiefs - en verbinding maken, heel dicht bij elkaar liggen. Inmiddels heb ik in diverse situaties baat gehad door als win-win uit elkaar te gaan, ondanks inhoudelijke verschillen.  
Meer over de impactcontroller is te lezen op www.impactcontroller.nl.
Martijn Kosters  
DPA Finance