maandag 25 november 2013

De één zijn brood is de ander zijn dood



Korte termijn winst of lange termijn resultaat?

De markt moet zich reguleren zegt de één. Als je flink wat liquide middelen hebt dan moet je kijken of je het uit kan zingen zegt de ander. Of: zet je leveranciers gewoon meer onder druk dan wordt vanzelf wel duidelijk wat er nog kan.
De goede partijen blijven echt wel over…..

Maar is dat ook zo? Inkopers worden op dit moment aangespoord om hun leveranciers onder druk te zetten. Het oude credo van “de winst van de één moet wel ten koste gaan van de winst van de ander” is volop los gebarsten. Modellen zoals die van Kraljic worden ingezet waarbij leveranciers de indruk moeten krijgen dat ze uitwisselbare producten bieden waarbij dus logischerwijs de prijs naar beneden moet. De macht van grote marktpartijen neemt alleen maar toe.
Zelfs in de politiek is Wilders bereid om tegen een wetsvoorstel te stemmen terwijl hij er jarenlang voorstander van is geweest als hij daarmee ons kabinet om zeep kan helpen. De één zijn dood lijkt dan de ander zijn brood. Maar er gaat veel verloren.
Uit onderzoek blijkt dat 70% van de projecten in en tussen organisaties misloopt door het gebrek aan aandacht voor de (inter)menselijke aspecten. Dit brengt een hoop verborgen kosten met zich mee. Zowel materieel al emotioneel.

Stevig optreden wordt steeds meer wat we lijken te accepteren. Daarmee komen relaties verder onder druk te staan. Dit is niet alleen de business realiteit. Ook de mogelijke grote winst van Front Nationale in Frankrijk bij de aankomende verkiezingen duidt daarop. Lijkt dit niet op oude en gevaarlijke patronen?

En dit alles terwijl wij wezens zijn met een tomeloze bron van kracht en creativiteit om met elkaar te transformeren naar een nieuwe tijd met nieuwe ideeën en oplossingen. Wat staat ons te doen om deze veranderkracht los maken en vrij te houden in onszelf en bij elkaar? Hoe zorgen we dat de winst van de één de winst van de ander verder stimuleert? Of het nou gaat om de materiele winst of de emotionele winst, beiden vragen om hun aandacht.
Want relaties zijn de basis van ons bestaan. Stress blijkt uit recente onderzoeken opgeheven te worden door echte oprechte persoonlijke aandacht. Liefde geneest. Elkaar onder druk zetten zet de zaak alleen maar op scherp en wie onder druk staat doet vaak dingen waar hij later spijt van krijgt.

Het is dan ook de kunst om met elkaar te kijken waarvan we dromen, waar we naar verlangen. In business en als mens. Zodat we van daaruit over en weer onze belangen helder kunnen formuleren. Om vervolgens met elkaar de bron van veranderkracht te kunnen aanboren om deze belangen zo goed mogelijk te dienen. Niet om er op korte termijn beter van te worden maar om er voor te zorgen dat we op lange termijn met elkaar in eenheid kunnen werken en leven. In business en in de maatschappij. Want positie geeft oppositie, dat heeft de natuurkunde en de geschiedenis allang bewezen.
Het wordt dan ook tijd om dat wij ons met elkaar richten op waar we voor zijn in plaats van waar we tegen zijn. Zoals Theo Maassen mooi zegt: “We hadden vroeger een regering met een droom en een plan om deze droom te verwezenlijken.
Nu hebben we een regering met een nachtmerrie die een plan uitwerkt om de nachtmerrie te voorkomen.”

Laten we onderzoeken hoe we het in deze tijd met elkaar verder kunnen brengen in het belang van onze toekomst. Zodat we allemaal wijzer uit deze crisis komen dan we erin gingen. En dat in alle opzichten.

Robert Jan Steinmetz
Directeur Frits Philips jr. & Partners