Presteren, Leren, Genieten!

Onderhandelen 2 (O²)

Het vervolg op de trainingen Onderhandelen is er!!!

Van presteren naar leren en genieten is een veel gevolgde route voor ontwikkeling. Ontwikkeling van de afdeling, een product of dienst en mijzelf. In het laatste geval leg ik daarmee vaak de lat op eindeloze hoogte en is de vraag of ik ooit ga genieten van mijn prestaties. Het kijken naar mijn tekortkomingen en de daarbij horende foutanalyse is vaak de eerste stap. Dat zou dan moeten zorgen dat ik er van leer en de volgende keer wel ga slagen en hopenlijk genieten. In mijn beleving bleef het genieten vaak uit.

Zo vond ik al een tijd dat er een vervolg moest komen voor de trainingen Onderhandelen, het presteren! Maar de training kwam er niet...., het genieten bleef uit...

Toen draaide ik het om. Waar heb ik van genoten tijdens het geven van de trainingen? Persoonlijk contact, echte transformatie van de deelnemers en mijzelf. Vaardigheden ontwikkelen, plezier maken en de ontmoeting van allerlei mensen uit allerlei branches. Wat zou men nog meer willen leren waardoor uiteindelijk ook de prestatie groeit? Welke oefeningen horen daarbij? Wat zou een mooie locatie buiten zijn om de training te geven?

De antwoorden op al deze vragen resulteerden in Onderhandelen 2 (O²), meer informatie vind je op www.fpnp.nl/Ons-Aanbod?id=23

Ik heb genoten van het werken met Frank en mijn andere collega's aan deze training.

Ik geniet van de mogelijkheid om oud deelnemers te gaan ontmoeten.

En dat het resultaat er is!

Laat eens horen wat er gebeurd in jouw leven als je gaat van Genieten, naar Leren en Presteren, ik ben benieuwd!

Groet, Robert Jan

Braille Without Borders

Ik heb tijdens mijn Tibet-reis deze zomer een zeer geïnspireerde en gepassioneerde man ontmoet. Zijn naam is Paul Kronenberg. Hij is de man van Sabriye Tenberken en zij leiden sinds enige jaren een blinden instituut in Lhasa. Sabriye ken je misschien van haar interview bij Oprah Winfrey of anders van haar boek “Met andere ogen” .

Wat mij het meest aansprak was de visie van waaruit zij het centrum leiden. En dat is kijken naar de mogelijkheden en niet naar de onmogelijkheden. We kennen dit motto natuurlijk en we zeggen dat wel eens als een makkelijke punchline, maar onder deze omstandigheden krijgt deze visie een grootse dimensie. Want de onmogelijkheden lijken hier wel erg makkelijk voorhanden. De trage Chinese ambtelijke molens, de puur praktische omstandigheden , de Tibetaanse cultuur, waar blindheid en het hebben van een handicap sowieso nauwelijks geaccepteerd wordt, of gezien wordt als slecht karma en dus ‘eigen schuld dikke bult’ (een wel zeer beperkte opvatting van karma).

Opmerkelijk was zijn uitspraak dat de focus tot veranderen meer de buitenwereld was dan de blinde kinderen zelf. Zeer leerzaam. Als de algemeen geldende overtuiging is , blind zijn is zielig, je kunt toch niets, dan stopt de ontwikkeling. Het kost tijd en energie om de ouders en de sociale omgeving van de kinderen zover te krijgen om de kinderen deze kans te geven. Het moeilijkste voor de kinderen op het instituut is loskomen van deze overtuigingen. Ze moeten opnieuw leren dromen. Dat leren ze daar ook heel expliciet. Een van de kinderen droomde van een carrière als taxi-chauffeur. Geweldig toch?! Uiteindelijk is hij een klein taxibedrijfje begonnen , laat het besturen van de taxi over aan de zienden, maar kan lezen en schrijven in drie talen, Tibetaans, Chinees en Engels. En kan zo’n bedrijf prima vormgeven en leiden. Eén van de kinderen riep eens uit: “Wat ben ik blij dat ik blind ben. “ Doordat hij bij het instituut terecht kon is hij nu de best opgeleidde van zijn dorp. Van een buitengesloten, verstoten kind heeft hij nu aanzien in zijn familie en in zijn dorp.

Inmiddels is dit braille without borders project worldwide gegaan. Met een eerste grote uitbreiding in Kerala (Zuid India) . Volgens dezelfde principes en geleid door mensen die allemaal net zoals Paul en Sabriye hebben aangetoond dat ze heftige sociale of fysieke ‘hobbels’ hebben overwonnen, en dus over uitzonderlijke realisatiekracht bezitten.

Kijk maar eens op hun site, en bedenk eens je hoe je ze zou kunnen ondersteunen.

http://www.braillewithoutborders.org/

Een paard als spiegel ….

een bijzondere ontmoeting

Wat een geweldige start heb ik gehad na de zomer; met m’n collega’s 'paarden fluisteren', ook wel paardencoaching genoemd.

Zowel alleen als in teamverband ben ik ‘de bak’ in gestapt bij 'No Fear' en 'Diamant' op zoek naar contact met het paard en mezelf.
Het was de bedoeling om contact met het paard te maken en het dier opdrachten te geven, zonder gebruik van hulpmiddelen.
Ondanks dat het wellicht zo lijkt, gaat het hierbij niet om een soort sport waarbij behendigheid mijn redding kon zijn. Tovertrucs en circusacts werkten evenmin. “Echt contact maken en ervoor zorgen dat het paard zich veilig voelt en je wil volgen” was het advies. Maar hoe moest ik dat dan doen?

Zodra ik de bak in stapte, scande het paard mijn gedachten en gevoel. “Wat gebeurt daar en ben ik hier veilig?”, leek het zich direct af te vragen. Na een korte uitleg werd ook duidelijk waarom. Een paard is een prooidier dat continue op zijn hoede is en zich van oudsher in een kudde beweegt. Om te overleven is een leider nodig en het moet zonneklaar zijn wie dat is. Ook bij iedere nieuwe ontmoeting moet duidelijk zijn wie de leider is, want je volgt of je leidt. Een tussenvorm bestaat niet. Verder kregen we er nog eentje mee om te overdenken. De leider van de kudde is altijd een merrie en de kudde heeft slechts één hengst met de functie van ‘drijver’ en ‘dekker’. Opmerkingen als ‘Interessant!’, ‘Dat kan niet waar zijn!’, ‘Kunnen we van leren’, ‘Zo hoort ’t ook’ en ‘Mooie plek voor zo’n kerel’ waren niet van de lucht.

In de omgang met het paard bleek dat mijn eigen gemoedstoestand door de reacties van het paard zeer krachtig werden gespiegeld. Was ik aftastend was het paard dat ook, voelde ik angst of twijfel was dat duidelijk bij het paard te zien en was ik enkel aandachtig bezig met het paard kreeg ik geen aandacht. Pas nadat ik mezelf als onderdeel van het totaal ervoer en als onderdeel van een denkbeeldige kudde, sloot het paard zich aan.

De zoektocht bleek een waar kado om inzicht te krijgen in mijn eigen gedrag, gedachten en gevoel. Door de ongekunstelde puurheid van het paard had ik de kans te leren over mezelf.

Het was een zeer bijzondere ervaring om zo in contact te staan met een dier en ...... met mezelf.

Heb jij ook wel eens zoiets meegemaakt?

Leiderschap en moraliteit

De leider, alfa en omega? Een moreel vraagstuk.

Is de leider almachtig, zijn wil wet? Van oudsher is een symbool van leiderschap de Koning. In het oude Egypte belichaamde de koning goddelijke macht en wereldorde. De Egyptenaren plaatsten hun koning niet als alleenheerser boven aan de top van een machtspiramide. Boven hem was een piramide-structuur in de vorm van de godenwereld met aan het hoofd de zonnegod Re. Vanuit het hart van de koning sprak Re door diens mond.

Zo handelde de koning vanuit kosmische wetten waarvan de godin Ma’at de personificatie was. Ma’at staat symbool voor het creëren van harmonie tussen hemel en aarde. Tussen goddelijke schepping en aardse politiek. De wil van de koning was daarmee gebonden aan ‘Waarheid, Orde en Rechtvaardigheid. Het werd ondenkbaar geacht dat een heerser voor het boze zou kiezen. Het goede was zijn richtsnoer.

De koning moest zijn rol vervullen door offers en rituelen en door het brengen van rechtvaardigheid onder de mensen. Daardoor liet hij Ma’at onstaan en vernietigde hij ‘Isfet’, en Isfet betekent de aanwezigheid van onrecht en geweld. De koning kreeg dus niet de vrije hand doordat hij representant van Re was, hij werd door het derde principe van de kosmische wereldorde aan banden gelegd. Zo was er een triniteit bestaande uit de koning, Re en Ma’at.

‘Het goede was zijn richtsnoer’. De oude Grieken namen vier hoofddeugden tot hun morele oriëntatie. Rechtvaardigheid, dapperheid, matigheid en bezonnenheid. Zij zagen de deugden als de weg om de rijkdom van de ziel te ontvouwen, om de mens bij zijn ware zelf te brengen en een vruchtbaar bestaan mogelijk te maken.

Met deze ‘waarden en deugden’ kan het leiderschap worden ‘gemunt’. Uitgaan van waarden en deugden voorkomt een schrikbeeld van Plato. Hij stelt in de Staat namelijk dat een maatschappij waarin alles draait om rijkdom, de bevolking onmogelijk voldoende matiging (ma’at) kan opbrengen. Door die onverschilligheid en doordat men zich ongestraft te buiten kan gaan, worden vaak mensen die voor een heel ander leven zijn geboren tot de bedelstaf gebracht. En: ‘Als onze financiële positie in de samenleving het criterium wordt bij de beoordeling van onze waarde als mens, raken onze morele waarden op de achtergrond en zal het morele peil van de bevolking dalen.

Morele waarden zijn de voorwaarden die nodig zijn om tot hogere ontwikkeling te komen. Zonder die voorwaarden lopen we het risico terecht te komen in een materiële spiraal van uitbuiting en geweld.

Er is een externe referentie nodig om de ‘maat’ te kunnen houden, om te koersen op wat juist is: ethisch leiderschap. De leider kan hooguit een rol spelen in functie van het sociaal verband. Niet als maatstaf van het sociaal verband. De macht van de leider is niet juist op zichzelf. En bijgevolg is ook de opvatting van de leider niet het ijkpunt van wat ‘juist’ is.

Na het Watergate-schandaal tradt president Nixon af. In een interview met David Frost ontboezemde Nixon geemotioneerd: I’am saying that if the president does it, that means it is not illegal. Hij gaf daarmee aan boven de wet te staan. Het schandaal en zijn premisse deden het morele gezag van het presidentschap destijds ernstig geweld aan.

Ma’at, normen en waarden in het oude Egypte; Frans Schobbe

Spiritualiteit voor managers, Aselm Grun

De Staat, Plato vertaling van Gerard Koolschijn

Ook positioneel onderhandelen kent redelijkheid

Als groot voorstander van open onderhandelen is het lastig iets positief te schrijven over positioneel onderhandelen. Bij open onderhandelen zoeken partijen elkaar op om te verkennen hoe zij zoveel mogelijk belangen zo goed mogelijk kunnen dienen, het verrijken van de deal. Om vervolgens te onderzoeken op welke manier “de taart” verdeeld kan worden in redelijkheid. Hierdoor blijft de lange termijn relatie goed gediend. Bij positioneel onderhandelen lijkt het vaak enkel en alleen te gaan over de prijs en daarmee het verdeelvraagstuk. Hierbij leidt de druk op de inhoud en een eenzijdige win vaak tot relationele afstand op lange termijn. Afgelopen vakantie verbleef ik in Marokko, een echte aanrader wat mij betreft. Daar wandelend over allerlei marktjes ontdekte ik weer hoe onderhandelen in deze cultuur verloopt. Van te voren hadden we de kinderen, dochters van 6 en 8, gewaarschuwd dat zij nergens aan mochten komen, want aanraken betekent kopen en daar zat papa niet direct op te wachten met al die mooie kraaltjes en kettingen.
Toen er echter een henna tatoeage in beeld kwam waren alle kraaltjes verdwenen en ging ik onderhandelen. Een dochter met 1 tatoe, twee dochters met 2 tatoes of allebei en mijn vrouw ook een tatoe bleek aanzienlijke invloed te hebben op de prijs. Terwijl de kosten van de henna toch niet echt lager werden door dit drietal. Toen ik een waardeloze bodemprijs noemde en de verontwaardiging volop af te lezen was uit de ogen achter de hoofddoek, werd het zoeken naar redelijkheid. Een eenmalige transactie waarbij de lange termijn relatie alleen maar zou gelden vanuit de gedachte dat we als mensen elkaar ergens weer tegenkomen in dit of een ander leven maakte ook dit spel een feest. We kwamen tot een prijs waarbij de Marokkaanse dame alle tijd nam om drie kunstwerken te plaatsen op de onderbenen van mijn vrouwen in plaats van drie toeristische streepjes. En wij een redelijke prijs betaalden, de stralende glimlach van mijn dochters de hele vakantie bleef, terwijl de henna langzaam afspoelde in de Marokkaanse zee.
Zo blijkt in dit geval redelijkheid betrachten bij een eenmalige positionele onderhandeling op lange termijn toch ook hele plezierige effecten te hebben.
Herken jij dit effect?

Vernieuwde site FPnP

Met kleine aanpassingen veel meer mogelijk

Vanaf vandaag heeft FPnP haar site vernieuwd. Het is nu mogelijk meer inhoudelijke informatie te krijgen en onze Blog is toegevoegd. Tevens is nog beter zichtbaar dat wij een brug slaan tussen zakelijkheid enerzijds en inspiratie en persoonlijke groei anderzijds.

Om de site te bezoeken, klik hier

De val van het kabinet

Valt het kabinet en dan het vertrouwen of andersom?

Premier Balkenende heeft nog niet bij FPnP een training Onderhandelen gevolgd. Toch blijkt uit de verklaring omtrent de val van het kabinet dat hij wel op de hoogte is van Vuistregel 1 van het Harvard model over Onderhandelen. De premier zegt; “Waar vertrouwen ontbreekt, is een poging het eens te worden over de inhoud bij voorbaat tot mislukken gedoemd”.
Het Harvard model spreekt over het onderscheiden en investeren in de relatie en de inhoud. Waarbij je nooit verder komt met de inhoud dan het proces tussen mensen je toelaat.
Ik word dan zo nieuwsgierig op welke manier de ministers met elkaar in gesprek zijn geweest. Zou er sprake zijn geweest van echte openheid en bekentenissen waardoor ze elkaar in staat hebben gesteld om te voelen en beleven dat iemand het vertrouwen wil herstellen. Of is er gezocht naar een poldergedrocht waar wij als publiek en (deels) achterban weer tevreden over zouden kunnen zijn.
Ook zegt de premier in de verklaring dat “uitspraken die zijn gedaan, haaks staan op besluiten van de kamer, die dan een hypotheek zouden leggen op het collegiaal overleg”.
Wat spijtig toch dat onze regering niet in staat is geweest om echt vanuit belangen te denken (vuistregel 3). Ging het om de belangen van de bewoners van Afghanistan? Of de belangen van de militairen aldaar? Of om partij- en persoonlijke belangen? Samen opties uitdenken om zoveel mogelijk belangen zo goed mogelijk te dienen (vuistregel 4) had de volgende stap kunnen zijn. Daarmee hadden we, juist in deze economische lastige tijd, lerende en zichzelf ontwikkelende leiders kunnen zien.
Bij deze biedt FPnP alsnog een gratis training aan voor de betrokken ministers, staatssecretarissen en de premier. Om ze te ondersteunen bij het vertrouwen in zichzelf en elkaar. Dat creëert een mooie basis voor een volgend kabinet.

 

Mindfulness workshop was top!

Vrijdag 8 januari was het zover, 12 deelnemers meldden zich om 9.00 uur in het clubhuis van FPNP te Lienden. Het was koud buiten maar de koffie en thee stonden dampend klaar. Het was het begin van een heerlijke, mindfulle dag. De ochtend hebben we besteed aan contact maken met elkaar en voorzichtig verkennen wat 'aandacht' is en welke rol 'aandacht' speelt in het dagelijkse leven.

De super-lunch, met liefde klaargemaakt door mijn collega's ging vooraf aan een 'wandeling met aandacht',  gemaakt in de snijdende vrieskou op de dijkjes rondom Lienden. Kkkkkoud maar prachtig.
Na nog een paar afsluitende oefeningen was het einde van de workshop daar. Het was klaar en rond en we lieten elkaar rond half vijf weer los. Deelnemers waren enthousiast en geraakt, sommigen gaven aan één van de volgende sessies weer aan te sluiten.
En wat was het voor mij fijn om te begeleiden...vrijdag 12 maart de volgende!

Scheve Schaats Rijden

In alle vroegte voor de drukte uit met mijn neef en wat vrienden op de Kortenhoefse plassen heerlijk geschaatst. Uiteraard de nodige scheuren in het ijs wat het rijden van een scheve schaats heel makkelijk maakt!! In vroeger tijden toen de meeste mensen nog geen paard en wagen hadden en de echte stevige winters nog volop aanwezig waren, was de schaats het vervoermiddel van het volk in de winter. Tegenwoordig staat er zo'n dikke file richting het ijs dat je bij wijze van spreken het ijs ziet smelten door de CO2 uitstoot. Daarmee zijn we terug bij de scheve schaats. De associatie met "vreemdgaan" ligt voor de hand maar in de meeste vertalingen gaat het over iets moreel verwerpelijks. Tijd dus om onszelf af te vragen hoe we omgaan met onze ethische/morele vraagstukken in 2010 met al dat "geschaats" om ons heen...

Ik wens een ieder een heerlijk 2010 toe en hoop dat we de "scheve schaats" over een paar jaar alleen nog terugvinden als vertaling van de "door een oneffenheid in het ijs verbogen ijzer van de schaats"

Groet, Robert Jan